"ఎవరు నువ్వు" అని అతడడిగిన ప్రశ్నని నాకు నేనే వేసుకున్నాను 'ఎవరునేను ?',
ఒకప్పుడు నాకంటూ ఒక గుర్తింపు ఉండేది, ఫలానా వాళ్ళ అబ్బాయి అనో, ఫలానా
వీధిలో వుంటాడనో, ఫలానా కులస్తుడనో.. ఏదో ఒకదానితో నా గుర్తింపుని
జోడించుకునేవాడిని.
వీధిలో వుంటాడనో, ఫలానా కులస్తుడనో.. ఏదో ఒకదానితో నా గుర్తింపుని
జోడించుకునేవాడిని.
కానీ ఇప్పుడు నాకంటూ ఒక గుర్తింపుతో పరిచయం కావలసినప్పుడు
ఏమని చెప్పేది ! ఆ... నేనొక రచయితనని చెప్పేదా ! 'నేనెప్పుడూ నీ పేరు వినలేదే'
అనేస్తాడు. మరేమని చెప్పేది --
ఏమని చెప్పేది ! ఆ... నేనొక రచయితనని చెప్పేదా ! 'నేనెప్పుడూ నీ పేరు వినలేదే'
అనేస్తాడు. మరేమని చెప్పేది --
'నువ్వు నీ చిన్న కుటుంబంతో పాటుగా పార్కులో నవ్వుతూ నడుచుకుంటూ వెళ్తున్నప్పుడు ఓ
బెంచిపై కూర్చుని నీ వంక ఈర్ష్యగా చూసే బికారిని నేనని చెప్పనా!',
'నీకిష్టమైన పదార్ధాలని ఆర్డర్ చేసి వాటిని నీస్నేహితులతో ఆస్వాదిస్తున్నప్పుడు రోడ్డుకవతల
నిల్చొని ఖాళీ కడుపుని తడుముకునే బిచ్చగాడినని చెప్పనా!...
నీలాగే నాకూ ఆశలున్నాయి, నీలాగే నాకూ జీవితముండేది..
కానీ ఆశలు ఆచరణలోకి రాలేదు, జీవితం మటుకు ముందుకు సాగిపోయింది.
కానీ ఆశలు ఆచరణలోకి రాలేదు, జీవితం మటుకు ముందుకు సాగిపోయింది.
అందుకే నువ్వలా, నేనిలా !
వ్యాపారంలో దివాళా తీయడం వేరు, జీవితంలో దివాళా తీయడం వేరు, ఎందుకంటే
డబ్బులు చేజారితే గంజి తాగి బ్రతకవచ్చు, కానీ ఆశలు చేజారితే అనామకుడిగా బ్రతకడం
కష్టం. కదులుతున్న రైలుని చూసి కౌగిలించుకోవాలనిపిస్తుంది, ప్రతి తాడూ ఉరితాడై
పలకరిస్తుంది.. కొందరు దీనిని suicide tendency అంటారు, మరికొందరు నెరవేరని
కాంక్షల తీవ్రత అంటారు. ఎవరేమన్నా ఏదో మొండిపట్టుదల తాగుబోతులా తూలుతూ
నడిపిస్తుంటుంది. నాకు తెలుసు ప్రస్తుతం నేను అనామకుడినని! పత్రికలలో తరచుగా
కనిపించే 'స్థానికులు అనుకుంటున్నారు', 'పలువురి అభిప్రాయం', 'గుర్తు తెలియని
వ్యక్తి మృతి' ...లాంటి వార్తల్లో ఉండేది నేనే. త్వరలోనే ఈ stage
గడిచిపోతుందని ఇంతకుముందు అనుకునేవాడిని, కానీ అంతకంటే త్వరగా జీవితం
గడిచిపోయింది. సో! ఇకపై ఆ ఆశ కూడా లేదు ఎందుకంటే ఆశలన్నీ భగ్నమవుతాయన్న
పరిపక్వత ఇప్పుడు నాకు వచ్చేసింది.
ఇంతకుముందు అనుకునేవాడిని, నలుగురూ నాగురించి ఏమనుకుంటున్నారో అని,
కొత్త బట్టలు వేసుకేల్తే నలుగురూ మెచ్చుకోవాలని, శత్రువులు ఈర్ష్యపడాలని, నా
మంచితనం పదిమందీ గుర్తించాలనీ, నన్ను పొగిడిన మాటలు పదిమందీ వినాలనీ, నేను
జబ్బుపడితే అందరూ పరామర్శించాలనీ.. ఏమిటో నా పిచ్చితనం ! అప్పట్లో 'సూర్యా
మంచివాడన్నాడు' ఒకడు ' కాదు ఒట్టి పనికిమాలినవాడన్నాడు' ఇంకొకడు.
వ్యాపారంలో దివాళా తీయడం వేరు, జీవితంలో దివాళా తీయడం వేరు, ఎందుకంటే
డబ్బులు చేజారితే గంజి తాగి బ్రతకవచ్చు, కానీ ఆశలు చేజారితే అనామకుడిగా బ్రతకడం
కష్టం. కదులుతున్న రైలుని చూసి కౌగిలించుకోవాలనిపిస్తుంది, ప్రతి తాడూ ఉరితాడై
పలకరిస్తుంది.. కొందరు దీనిని suicide tendency అంటారు, మరికొందరు నెరవేరని
కాంక్షల తీవ్రత అంటారు. ఎవరేమన్నా ఏదో మొండిపట్టుదల తాగుబోతులా తూలుతూ
నడిపిస్తుంటుంది. నాకు తెలుసు ప్రస్తుతం నేను అనామకుడినని! పత్రికలలో తరచుగా
కనిపించే 'స్థానికులు అనుకుంటున్నారు', 'పలువురి అభిప్రాయం', 'గుర్తు తెలియని
వ్యక్తి మృతి' ...లాంటి వార్తల్లో ఉండేది నేనే. త్వరలోనే ఈ stage
గడిచిపోతుందని ఇంతకుముందు అనుకునేవాడిని, కానీ అంతకంటే త్వరగా జీవితం
గడిచిపోయింది. సో! ఇకపై ఆ ఆశ కూడా లేదు ఎందుకంటే ఆశలన్నీ భగ్నమవుతాయన్న
పరిపక్వత ఇప్పుడు నాకు వచ్చేసింది.
ఇంతకుముందు అనుకునేవాడిని, నలుగురూ నాగురించి ఏమనుకుంటున్నారో అని,
కొత్త బట్టలు వేసుకేల్తే నలుగురూ మెచ్చుకోవాలని, శత్రువులు ఈర్ష్యపడాలని, నా
మంచితనం పదిమందీ గుర్తించాలనీ, నన్ను పొగిడిన మాటలు పదిమందీ వినాలనీ, నేను
జబ్బుపడితే అందరూ పరామర్శించాలనీ.. ఏమిటో నా పిచ్చితనం ! అప్పట్లో 'సూర్యా
మంచివాడన్నాడు' ఒకడు ' కాదు ఒట్టి పనికిమాలినవాడన్నాడు' ఇంకొకడు.
అన్నవాళ్ళందరూ కాలబర్భంలో కలిసిపోయారు - నేనిలా వర్తమానంలో వెర్రిమొహంతో!
పొగిడినవాడి మంచిమాటలు నాకు మేలు చేయలేదు, తెగిడినవాడి ద్వేషం నన్ను నాశనం
చేయలేదు, ఎందుకంటే - నా మేలూ నా వినాశనం నా చేతల్లోనే ఉండిపోయాయి కనుక !
పొగిడినవాడి మంచిమాటలు నాకు మేలు చేయలేదు, తెగిడినవాడి ద్వేషం నన్ను నాశనం
చేయలేదు, ఎందుకంటే - నా మేలూ నా వినాశనం నా చేతల్లోనే ఉండిపోయాయి కనుక !
